Webdiary 6/07
Bahia
Wed 4 Jul 2007 16:10
|
Almería - Garrucha, Vrijdag 29 Juni
2007
Op tijd vertrokken, 08:00, en weer was er
maar weinig wind. Wel een zeiltje gezet; het helpt altijd. De zee had een
rustige deining, dus relaxed varen. Na het ronden van Cabo de Gato vaar ik nu
langs de Costa Blanco.
De bimini voldoet erg goed. Nu houd ik wat wind in
de kuip tijdens het varen, en er is altijd ergens een schaduw plek, met welke
koers ik ook vaar - totdat, aan het eind van de dag, de zon zo laag is dat hij
onder de bimini schijnt, maar dan is de sterkte ook veel minder.
Vandaag veel boten zien varen: 2 meeliggers en 2
tegenliggers. Zou het vakantie seizoen dan zijn begonnen?
Aan het eind van de middag begon de wind
toch door te zetten, en kon er nog echt gezeild worden.
Ik had niet gebeld naar de marina in Garrucha. Toen
ik wilde bellen en in het pilotboek naar het nummer zocht, zag ik ook dat
de maximale bootlengte in de marina 12 meter is. Oef, dan ben ik te
groot! Toch doorgevaren.
Om 18:00 gearriveerd, en naar de brandstof steiger
gevaren. Maar ik mocht niet afmeren, en er was geen ligplaats want de boxen
waren voor boten van 11 meter en kleiner. Wel mocht ik na 20:00 aan de brandstof
steiger gaan liggen. Ok, maar dan had ik nog 2 uur te wachten. Ga ankeren
was het advies, maar dat zag ik niet zo zitten met de harde wind. Langs de kade
voor vrachtschepen was nog een gat van 50 meter; te klein om een vrachtschip af
te meren. Dus daar afgemeerd, maar dat was maar van korte duur, want een
vriendelijke doch besliste geüniformeerde ambtenaar kwam mij vertellen dat ik
daar niet mocht liggen. Waar dan wel? Probeer de vissershaven, was zijn
advies. En ja, er lagen een paar visboten waar ik mooi naast paste. Toen
verwachtte ik een visser die me weg zou sturen, maar er was niemand op geen van
de boten. Even uitgeblazen en wat vochtigs nuttigen - daar was ik wel aan toe.
Ik lag daar eigenlijk wel lekker rustig, maar hoe laat zou 's
morgens de vissersvloot vertrekken?
Om 20:00 toch naar de marina gelopen om te kijken
of de brandstofsteiger nog vrij was. De pieren waren afgesloten met hekken, dus
ik kon het niet goed zien. Er liep een man, en hem aangesproken. Het was een
marinero van de marina, en ja de brandstofsteiger was vrij. Waar ik lag? In de
vissershaven. En toen ik vroeg of ik daar kon blijven, was dat geen
probleem. Hoe laat vertrekken de vissers? Morgen wordt er niet gevist, was
het antwoord. Oh, een feestdag soms? Nee, morgen is Zaterdag, en dan wordt er
niet gevist. Ik had eigenlijk geen idee welke weekdag het was. OK, dan blijf ik
toch rustig liggen.
Van Garrucha wilde ik verder ook niets meer weten,
dus ik heb aan boord gegeten. Om 10:30 dacht ik: Ik kijk nog even op de
kade, voor ik naar bed ga. Ik loop het terrein af, ga een trap op naar de
boulevard, en is het toch een gezellige drukte. Trottoirs vol met flanerende en
etende Spanjaarden: de brede trottoirs waren half bezet door terrassen met
etende families en gezelschappen, zowel aan de waterkant als aan de huizenkant.
En er waren stalletjes met handycraft spullen. Het zag er toch wel leuk uit.
Garrucha - Cartagena, Zaterdag 30 Juni
2007
Weer op tijd vertrokken. In 2 dagen wil ik zo'n 100
mijl doen: het tempo wordt opgevoerd.
's Morgens weer weinig wind, maar na het
middaguur kwam er toch een briesje die aan het eind van de middag aanwakkerde
tot 20 knoop (Bf 5). Het was hoog aan de wind, en dan wil de BAHIA best wel
lopen: 7 knoop en meer. Ik was al om 17:45 tussen de pieren van Cartagena,
en na zeil strijken en kussens en lijnen klaar leggen om 18:15 afgemeerd langs
een kade. Dat hebben ze hier goed bekeken. Vaste ligplaatshouders willen
niet langs een publieke kade liggen, en zo heb je een goede plek voor passanten.
De kade was onderdeel van de flaneer boulevard, dus bekijks genoeg.
Cartagena, Zondag 1 Juli 2007
Cartagena is een historische stad, en gaat terug
naar 200 BC. Hannibal zou hier zijn fameuze tocht over de alpen hebben
voorbereid. Daarna bezet door de Romeinen, de Barbaren en de Moren. De stad
heeft veel historische monumenten, o.a. een Romeins amfitheater, oude kerken en
verdedigingswerken. Dus een bezoek waard. Na de lunch op de fiets geklommen en
de stad in geweest. Er zijn veel mooie gebouwen, allen in perfecte staat, zelfs
marmeren tegels op sommige pleinen en straten (wel een groot verschil met de
afgebrokkelde tegels in Almería). Het hoogste punt is het Castillo de la
Conceptión. Daarbij hielp de fiets niets, want de wegen waren te stijl, dus toch
lopen. Onderweg langs een vervallen stierengevecht theater: houden de
Spanjaarden niet meer van stierenvechten?
Na veel klimmen bij het Castillo aangekomen, maar
het allerhoogste deel was op Zondag dicht. Het uitzicht vanaf een groot bordes,
vlak onder de top, was de moeite waard. Er liepen veel pauwen, die elkaar
met een kreet waarschuwden als je in hun buurt kwam.
Ik had genoeg lichamelijke inspanning gedaan
met deze warmte, en heb het vochtverlies op een terrasje bij de marina weer
aangevuld.
Aan het eind van de dag was het niet zo warm als
andere avonden. Misschien een kou front dat overtrok. Op een pleintje gegeten,
maar een wat ouder koppel vond het te koud, en ging binnen
zitten.
|