Zeilen zoals in het VOC tijdperk
Twinga op avontuur
Willem Willemse / Ingrid van den Broek
Mon 23 Jul 2007 11:33
|
Vanmorgen om vijf uur kontakt gehad met het schip
Nordkap van de kustwacht, gaven aan later te zijn en rond een uur of acht ons te
treffen in magdelenefjorden.
En inderdaad, daar kwam de W320 (nr schip) van de
noorse Kystvakt aangevaren, hebben ongeveer 50 man aan boord, bootje is een
beetje oud (van 1981) en ze zijn de hele dag aan het repareren en
schilderen, als ze geen nederlanders redden of andere lieden met problemen.
Verder brengen ze rond spitsbergen bevoorrading naar onherbergzame plekken en
fungeren ze als ijsbreker voor als het nodig is
Allereerst werd er een kleine sleepboot te water
gelaten om ons op te pikken, aan boord daarvan zat de 1e engineer die zelf wilde
vaststellen wat er aan de hand is, en zeer vriendelijk ook nog wilde kijken of
hij het kon repareren. Ofwel, hij heeft gewoon twee uur zitten sleutelen met als
resultaat: inderdaad, het is echt kapot en kan niet meer met een tijdelijke
ingreep gerepareerd worden. Dus groen licht voor slepen, met een vaartje van
vier knopen zijn we uit het fjord gesleept en na twee uur slepen, konden we de
zeilen weer opzetten en werd de sleeplijn los gegooid.
Dat zeilen zonder motor is niet eenvoudig, even de
neus in de wind zetten van ons schip om het grootzeil te hijsen of te reven kan
je vergeten, dat is even lastiger. Daarnaast is er nu nauwelijks wind, dus
dobberen we op de golven van de noordelijke ijsze meer heen en weer, dan dat we
vooruit gaan. Dus gaan we er nu maar gemakshalve van uit dat we er twee dagen
over gaan doen om in de haven van Longyearbyen te komen.
Ondertussen wegen we af, wat we technisch nog
kunnen doen in Longyearbyen en wat alle alternatieven zijn, een ding is zeker,
veiligheid van bemanning nummer 1, schip thuisbrengen is nummer 2.
Een van de opties is om zonder motor noor de kust
van noorwegen te zeilen, daar gaan we nog eens goed over nadenken, immers, bij
sterke wind even zeil reven kan wel eens lastig worden zonder hulp van de
motoren, onderweg een beschutte plek zoeken bij naderend slecht weer is
onmogelijk, immers je kan niet zomaar bijvoorbeeld richting bereneiland varen op
zeil en daar zonder motor een beschutte plek zoeken. Windstilte, dat wordt leuk,
de golfstroom gaat richting Spitsbergen en niet richting het vaste land van
Noorwegen, je zal toch maar na vier dagen weer aanspoelen op Spitsbergen?
En dan aan land komen, we kunnen een aantal fjorden
gewoon niet invaren in verband met zeer sterke getijdenstromen (tot 11
knopen). Tromso staat bijvoorbeeld bekend om de
zeer sterke stromingen in de fjorden (maalstromen in de Malangen), dus dat is
zeker geen optie. We moeten op volle zee dus al door een sleepboot geenterd
worden. En wat doe je als je naar binnengesleept moet worden en je hebt een
zeegang van een meter of drie - vier, is de sleepdienst dan wel in staat om je
binnen te halen.
Zomaar een paar gedachten die ons binnenvallen,
geen paniek, we moeten eerst nog maar eens veilig Longyearbyen zien te bereiken,
en ondertussen gaan we een aantal reismogelijkheden uitwerken en overleggen met
de verzekeraar.
Technisch wordt het een uitdaging om de problemen
op te lossen, zoals het nu lijkt, draaien de saildrives zich binnen 400
draaiuren kapot. De bakboord saildrive is gereviseerd toen we vertrokken uit
Lelystad, twee weken geleden is daar alweer een onderdeel van vervangen. En wat
constateerde de engineer van de kustwacht, datzelfde probleem zit nu ook in de
stuurboord saildrive, niet te geloven!
We houden jullie op de hoogte, nu willen we graag
een beetje wind, want anders duurt het drie dagen!!!! en maar hopen dat de
kustwacht ons weer vindt om de Twinga de haven binnen te slepen!
|